E φορ eξεταστική! Part 1

(αν είπες part ενα, ψόφα)

rejected: Εξεταστική: Περίοδος περισυλλογής και εσωτερικών αναζητήσεων.

Μετά από λίγο καιρό, τόσο απειροελάχιστο σαν μια μικρή νιφάδα χρόνου που δεν έγινε ποτέ αντιληπτή, η κατσαρίδα επιστρέφει. Όπως ο φοίνικας, αναγεννήθηκε από τις κεραίες της για να μας πει μία ακόμα ιστορία...

Το σκηνικό: Πριν την αρχή της εξεταστικής, πλησιάζει ο καιρός του πρώτου μαθήματος.
Τα Χριστούγεννα υπήρξαν καταστροφή από άποψη διαβάσματος. Όλες οι ελπίδες για επανάληψη,μελέτη,μάθηση έγιναν γέμιση της τροφαντής γαλοπούλας, αφρόγαλο στον καφέ, παγάκι στο ποτό ,άχνη στον κουραμπιέ, κάηκαν σαν τα κούτσουρα στο τζάκι. Τα σχέδια πρωινού ξυπνήματος έδυσαν πριν καν ανατείλουν παραδομένα στα αμαρτωλά χέρια της νύχτας.
Αφού λοιπόν το τσουνάμι της πρωτοχρονιάτικης διασκέδασης παρέσυρε στο βυθό της καλοπέρασης κάθε άισθημα υποχρέωσης διαβάσματος χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, έρχεται η ώρα αναχώρησης από την οικογενειακή εστία.Ο λόγος; Να μαζέψω τα ασυμάζευτα.
"Συγγνώμη που φεύγω τόσο νωρίς,έχω πολύ διάβασμα,δεν μπορώ να συγκεντρωθώ εδώ."
Η μεγάλη αλήθεια της ζωής, γραμμένη σε έναν πάπυρο στην κορυφή του Machu Pichu (pikachu raichu...τι έλεγα,α ναι) αναφέρει:

                              "Ουδείς φοιτητής εδιάβασεν, αμέσως μετά των διακοπών."

Κάθε φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του περνά τουλάχιστον μια βδομάδα ανελέητου ξυσίματος μετά τις διακοπές. Έτσι, γιατί μπορεί.

Ερχόμαστε λοιπόν στο σημείο που ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση.

10 μέρες πριν: "500 σελίδες σε 10 μέρες.θα βγάζω 70 σελίδες τη μέρα,πρωί-απόγευμα θα μου μείνει και χρόνος για επανάληψη."
Ευχαριστημένος από τον τέλειο προγραμματισμό μου,περνάω την υπόλοιπη μέσα σε φάση αλαλούμ.Κατά τις 10..."πω φακ, τίποτα σήμερα.Δεν πειράζει, θα σηκωθώ αύριο πιο νωρίς απ'τον κόκορα, πριν βγει αυτός ο πούστης ο ήλιος. Θα 'χω τελειώσει πριν το μεσημερι."

Επόμενη (9 μέρες πριν): Ξυπνάω κατά τις 1. Ο πούστης έχει βγει και μου δείχνει επιδεικτικά το μεσαίο δάχτυλο.

"Καλώς το μαλάκα.Άργησες."

"γαμώτο. Τρώω και ξεκινάω το απόγευμα.YEAH!"
Nom nom nom,το ωραίο μου φαγητάκι, φτιάχνω την καφεδάρα μου και χαλαρώνω ίντερνετ για τη χώνεψη. "ααααα αυτά είναι,χωνευ...ωχ,πότε πήγε εφτά;!πΦΦΦΦ,ξεκινάω, μέχρι δώδεκα θα 'μαι κομπλέ."
Μισή ώρα μετά και κάτι μέσα στο κεφάλι μου φωνάζει μου ξύνει το κρανίο από μέσα."Τι διάολο",μονολογώ.Αα ναι. Είναι ο εγκέφαλος σου,ενοχλήθηκε που τον ξύπνησες.
Διαβάζω άλλο ένα τέταρτο."φτάνει διάλειμμα,ίσως αν μπώ λίγο facebook...noooo! 2 ώρες pointless internet use.

Κατά τις 10+ πιάνω επιτέλους βιβλίο.  10 λεπτά μετά,τηλέφωνο:
-έλα ρε,ποτό κατά 11;
-ναι αμέ.
-οκ τα λέμε.
-μπαι.


Τι σκατά έγινε μόλις;

Επόμενη (8 μέρες πριν): Ξυπνάω 2 και πεινάω.Αλλά έχω και άγχος.Σήμερα πρέπει να βγ'αλω 200 σελίδες. 70 από σήμερα κι άλλες 130 από χτες και προχτές. τέλεια...
Τρώω,φτιάχνω καφέ,πίνω γρήγορα κι αρχίζω.
Δε θα 'ταν τέλεια να πώ ότι "ναι,κι από τότε στρώθηκα,ξεκωλώθηκα και το πέρασα το κωλομάθημα." Ναι θα ήταν πολύ μουτιβεητινγκ.
Δυστυχώς για σας (και κυρίως για μένα) καταλήγω να χαζεύω επιτυγχάνοντας μια συγκέντρωση 20 λεπτών/ώρα.Σε διεθνείς μονάδες (ΙU). Εν πάση περιπωσει διαβάζω καμια ώρα παραπάνω από χτες.Γιούχουυυ!
Για να μην τα πολυλογώ ο ίδιος ρυθμός βελτίωσης συνεχίζεται και τις υπόλοιπες μέρες.Which brings us one day before the exam.

Ξυπνάω και πάλι δώδεκα...








Και σήμερα χαζεύω αλλά κάτι έχει αλλάξει,oh yes επιτέλους στρώθηκα! Γιατρεύτηκα,ναι!(αμδε)
Φτάνει 12 το βράδυ και μου μένουν 50 σελίδες + επανάληψη.
Έρχεται κάποτε η στιγμή που κάθε ένας από μας θα ξεστομίσει τις τρομακτικές λέξεις.
"Γάμα τα,δεν κοιμάμαι. ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΣΕΡΙ."

Διαβάζω σα ζόμπι στουπώνοντας πληροφορίες τελευταίας στιγμής σε μια φοβερή μάχη με το χρόνο,όταν το επόμενο πρωί...

         yeah, είμαι έτοιμος

η συνέχεια έρχεται... (του χρόνου πάλι)