ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΜΕΣ ΤΟ ΚΛΑΜΠ ΚΑΝΕ (ΟΧΙ ΝΤΟΥ ΒΡΕ ΒΛΑΚΑ) ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ!

Για να παει η αφεντια μου σε κλαμπ, πρεπει να σπασει ο διαολος το ποδαρι του. Αλλα επειδη ο διαολος εχει πολλα ποδαρια ολο και καποιο θα σπασει μια στο τοσο. Την προηγηθεισα Τεταρτη, ο διαολος, εκει που εκανε παρκουρ, επεσε απο μια ταρατσα και εσπασε το ποδαρι του. Επρεπε λοιπον και γω εξαναγκαστά να παρευρεθω εις κεντρον νυχτερινης «διασκεδασεως».
Το ξερω οτι ψοφατε να ακουσετε τις εντυπωσεις μου αλλα πρωτα θα πρεπει να αναλυσω το δυσαρεστο τελετουργικο που προηγειται μιας τετοιας επισκεψεως. (εκτος κι αν ειστε τοσο ανυπομονοι που δε μπορειτε να περιμενετε. Σ αυτη την περιπτωση οπως μετακινηθειτε εις δεξιον κερσορα συρατε αυτον με ορμη εις καθοδικην οδον).
Τι πρεπει λοιπον να κανει καποιος πριν παραστησει τον καγκουρα….
Ντυσιμο: Πρεπει να αποφασισει αναμεσα σε καλο ντυσιμο ή να φορεσει τα καλα του. Επισης πρεπει να επιλεξει αναμεσα σε πουκαμισο ή πουκαμισακι ή πουκαμισα.
Οι επιλογες λοιπον είναι απειραριθμες και πρεπει να επιλεξεις γρηγορα γιατι αν δε θες να πληρωσεις 30ευρω στον ταφιφα πρεπει να κανεις γρηγορα να προλαβεις τα ΜΜΜ.
Μετακινηση: φτανεις στη σταση για να παρεις το λεωφορειο και νομιζεις πως εισηλθες στον ψηφιακο κοσμο του MATRIX. Ενας στρατος μαυροφορεμενων καλοντυμενων νεαρων ανδρων και κορασιδων να περιμενει επισης.
Κουτσα στραβα σκεφτεσαι θα βρω θεση...θα σπρωξω, θα με σπρωξουν, θα με χουφτωσουν (εγω δε χουφτωνω ποτε) καπως θα χωρεσουμε. 10 λεπτα απόσταση είναι διαολε. Φτανει λοιπον το 31 και παρατηρεις κατι ανησυχητικο. Περα από τους 100 μαυροφορεμενους που περιμενουν απ εξω, είναι αλλοι 200 μεσα στο λεωφορειο. Ετσι με το που ανοιγουν οι πορτες ποδοπατας τους κοντους, πατας τα αψυχα κουφαρια τους, βριζεις, σπρωχνεις και τελικα μπαινεις!!! Εισαι μολις 10 λεπτα μακρια από το ΚΛΑΜΠ. Ξεχασες κατιιιι….υπαρχουν άλλες 14 στασεις μεχρι τον προορισμο και σε καθεμια τους εισβαλλουν 12 ατομα κατά μεσο ορο ενώ ζητημα είναι να κατεβαινουν ενας ή δυο! Παρολα αυτά κάθε σταση είναι σωτηρια..αυτα τα 5 δευτερα που ανοιγουν οι πορτες ανανεωνεται το λιγοστο οξυγονο και γλιτωνεις παντα στο τσακ την ασφυξια. Αλλα όλα αυτά δεν κανουν κανενα κοπο, προκειμενου να πας στο ΚΛΑΜΠ!!
Ουρα: και εκει που νομιζεις ότι τα βασανα σου τελειωσαν βλεπεις ένα μποτιλιαρισμα 8 χιλιομετρων εξω από την πορτα. Με 2 λογια, σιγα την ταλαιπωρια….αλλωστε θα μπεις στο ΚΛΑΜΠ. Αξιζει να περιμενεις (μην τα ξαναλεμε).
Αλλοτε με μεγαλυτερη και αλλοτε με πολύ μεγαλυτερη ενταση αυτά περασα μεχρι να φτασω στην Ιθακη (ΚΛΑΜΠ). Αλλα φτανονας ξεχασα την κουραση και οσα ειχα περασει. Ανοιξαν οι πυλες και προχωρησα. Το βημα μου ηταν αργο αλλα σταθερο. Ενιωθα κατι να με τραβαει προς τα πισω. Σιγουρα ημουν αναξιος του ΚΛΑΜΠ. Μολοντουτο συνεχισα. Με βλεμμα εντονης ενοχης και αντικρυζον εις το ιερο πατωμα προχωρησα. Ημουν μεσα! ΝΑΙ διαολε!!! Ημουν και γω στο ΚΛΑΜΠ! Ένα δακρυ κυλησε στα ροδοκοκκινα μαγουλα μου. Οι φλεβες στον κροταφο αρχισαν να παιχνιδιζουν εντονα. Οι αισθησεις μου οξυνθηκαν και τα βλεφαρα μου αρχισαν να τρεμοπαιζουν. Πολλες φορες ειχα φαντασιωθει αυτή τη στιγμη στα πιο ανίερα ονειρα μου, αλλα αυτό που απλωνοταν μπροστα μου απειχε παρασάγγας από τις ταπεινες προσδοκιες μου. Ημουν στο ΚΛΑΜΠ…ακομα και τωρα που προσπαθω να αιχμαλωτισω το μεγαλειο του με φτηνες λεξεις ανατριχιαζω σύγκορμος.
Η εναλλαγη των συναισθηματων στη συνεχεια με σημαδεψε. Το απεραντο δεος μετατραπηκε σε όνειδος. Σκορπιες εικονες που ξεπηδουν στο μυαλο μου, μου φερνουν δακρυα. Αλκοολδιψείς βαρβαροι επισκεπτες του ναου, ανοητες καντηλαναφτρες που αντι να κρατουν ασβεστο το φως του ιερου ναου σερβιραν ποτα με μεθυστικες ιδιοτητες και ψαλτες που αντι για ιερα ασματα εκαναν το ναο να αντηχει στους ηχους του babe I want you like last summer, προκαλεσαν τη βαθια θλιψη και αγανακτηση μου.
Στο γυναικονιτη, αντι για μαυροφορεμενες κλαιουσες πιστες εβλεπες ανιερες υπαρξεις να λικνιζονται στο ρυθμο σατανικων ασματων. Η κατανυξη και ο χαμηλος φωτισμος ειχαν αντικατασταθει από φωτεινες δισκόμπαλες του σατανα και τρεμοπαιζοντα εις την οροφην φωτα. Αντι για πεφωτισμενους νεους που θα διαδωσουν το λογο του κυριου συναντουσες καγκουρες αναζητωντες τας σαρκικας ηδονας (εψαχναν γκομενα δλδ αλλα σιγα μη βρουν). Το ευπρεπες ντυσιμο εδωσε τη θεση του σε εξαλλες ανιερες φουστοζωνες. Αντι να δινονται χρηματα εις ελεημοσυνες, εσπαταληθησαν εις ακολαστα ποτα του αντιχριστου. Ο Βελζεβουλ ειχε καταλαβει και αυτόν τον ιερο τοπο. Με οδυνη και βουιζοντα αυτια αποχωρησα από το ανδρο του Κακου. Τα 10 ευρω που δωσαμε στο ταξι για να μας παει μεχρι τα σπιτια μας δεν ηταν κατι παραπανω από τα ναυλα στον Χαροντα για να μας περασει τον ποταμο Αχεροντα και να μας μεταφερει στον Αδη…Αλλωστε μετα από όλα αυτά δεν ειχε νοημα να ζω.
Με δυο λογια η κακοποιηση της μουσικης, ο κακογουστος χορος, 4 μαλακες που παρατηρουσα για ωρα να κανουν καραγκιοζηλικια κρατώντας ένα ποτο για να προσελκυσουν γκομενες-τσοκαρα μου εφεραν αναγουλα. Υποσχεθηκα ότι δε θα ξαναπαω σε κλαμπ, αλλα όπως ειπαμε, δυστυχως είναι πολλα τα ποδαρια του διαολου.