Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΜΙΣΩΩΩ ΑΠΑΙΣΙΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ!!!!

Ειπα λοιπον σημερα να ντυθω Δρακουμελ και να αρχισω να κραζω μερικα πραγματα που μισωωω (περα από τα στρουμφακια)

1) Σε κάθε παρεα που πηγαινει σε κλαμπ ή μπουζουκια, σιγουρα θα υπαρχει καποιος (ή καποιοι) που δε γουσταρει να βρισκεται σε αυτά και πηγε με τα χιλια ζορια και μετα από χιλια παρακαλια για «πρωτη και τελευταια φορα». Όπως είναι λογικο δεν διασκεδαζει καθολου και τσεκαρει κάθε 3 λεπτα το ρολοι του κανοντας έκκληση στους δεικτες να επιταχυνουν μπας και περασει η ωρα για να τελειωσει το μαρτυριο του. Και εκει που καθεται σαν την αδικη καταρα σε μιαν ακρη και εχει κατεβασει τη μουτσουνα του, ερχονται οι ωραιες της παρεας και αρχιζουν να τον τραβανε «ελα βρεεεε σηκω να χορεψεις λιγακιιιιιι. Ελα καντο για μεναααα». Το πρωτο κυμα επιθεσης αιφνιδιαστικο αλλα αντεχει… «μπα αστο δε θελω ισως αργοτερα». Μετα ερχονται τα αγορια – γλεντζεδες της παρεας και προσπαθουν να τον παρασυρουν «ελα ρε μαλακα τι καθεσαι εδώ σαν καθυστερημενο ελα να χορεψεις, εχει κατι ωραια γκομενακια στην πιστα». Οι αντιστασεις χαμηλωνουν αλλα αντεχει… «Δε θελω ρε ασε με… βαριεμαι». Μετα επανερχονται οι κοπελουδες παιρνοντας το βλεμμα του αθωου και με μεγαλα μπιρμπιλωτα ματια τον παρακαλανε μεχρι να ενδωσει. Αλλα ΔΕΝ ΕΝΔΙΔΕΙ!!! Και φαινεται ο μαλακας της παρεας που χαλαει το κεφι και τη διαθεση των αλλων επειδη είναι μουχλας και ξενερωτος. ΗΜΑΡΤΟΝ. Αν αρνειται να χορεψει υπαρχει καποιος λογος. Πρωτος και προφανης λογος δε γουσταρει! Δευτερος λογος, μπορει να μην ξερει να χορευει και να ντρεπεται. Τριτος, ισως να κατουρηθηκε πανω του και να εχει μεινει σταμπα στο παντελονι ή μπορει να φοραει βερμουδα και οι καλτσες του να είναι διαφορετικου μηκους και χρωματος με αποτελεσμα να ντρεπεται να βγει στα φωτα… Αυτοι και αλλοι χιλιοι λογοι τον κανουν να μη θελει να σηκωθει… ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ!!! Τελεια και παυλα… μην τον πρηζετε!

2) Για καποιο λογο που δε γνωριζω το συμπαν συνωμότησε ώστε κάθε ανθρωπος να απαντα «σε ειδα και λαχταρησα» όταν λες ότι εισαι από τη Λαρισα. Επισης, πολλοι (αν όχι ολοι) εχουν την εντυπωση ότι η Λαρισα είναι ένα απεραντο βοσκοτοπι που κατοικειται από αμορφωτους βλαχους που μιλουν με «λι» και «νι». Πιστευουν, ότι η Λαρισα είναι ένα ατελειωτο λιβαδι οπου τα ζωα βοσκουν χαρουμενα και οι λαρισαιοι είναι ολοι αυταρκεις γιδοβοσκοι που ολη μερα αρμεγουν γιλαδια, φτιαχνουν γαλα, τυρι και γιαουρτι με πετσα σε πηλινα κεσεδακια. Εχουν επισης την εντυπωση ότι το εμποριο γινεται με ανταλλαγη προιοντων (σου δινω 3 γελαδια για αυτόν τον καναπε) και ότι οι λαρισαιοι παντρευονται με προξενια ή κλεβονται. Και όταν ερχονται εδώ για πρωτη φορα και βλεπουν ότι εχουμε όχι μονο ηλεκτρικο ρευμα αλλα και τηλορασεις πεφτουν από τα συννεφα. ΟΥΣΤ ΠΑΛΙΟΓΥΦΤΟΙ!! Η Λαρισα είναι η τριτη μεγαλυτερη πολη στην Ελλαδα και ανερχομενη δυναμη και δεν εννοω στο εμποριο τυροκομικων προιοντων……

3) Ένα πραγμα επισης που μισω πολύ, είναι να ακουω γυναικες να βριζουν…… όχι ψευτοφεμινιστριες. Μη μου αρχισετε τα περι ισων δικαιωματων και ότι είναι απολυτα φυσικο οι γυναικες να βριζουν γιατι δεν είναι!! Οι γυναικες πρεπει να είναι κυριες. Και όταν θελουν να αποδοκιμασουν κατι μπορουν να το κανουν με χιλιους αλλους τροπους καλυτερα από τον αντρα. Ένα δηκτικο βλεμμα, μια εκφραση απογοητευσης είναι αρκετα να κανουν την ιδια ζημια που κανουν 100 βρισιες ενός αντρα. Είναι πολύ αντιαισθητικο να βλεπεις γυναικα να λεει «στα @ρχιδι@ μου». Πρωτον, γιατι δεν εχει και δευτερον γιατι και να ειχε παλι θα ακουγοταν απρεπες. Η γυναικα είναι από τη φυση της πλασμα πιο ευγενες και καλαισθητο από τον αντρα. Δε μπορω να ακουω μια κοπελα να φωναζει μια άλλη μαλακα……αηδιαζω. (σημειωση : εννοειται πως σε νορμαλ πλαισια είναι απολυτα φυσιολογικο και θεμιτο να βριζει)

4) Η Ελλαδα λογω της γεωγραφικης της θεσης και της μορφολογιας της είναι λογικο να στηριζεται οικονομικα στο βαρυ πυροβολικο της που λεγεται «τουρισμος». Εξαιτιας αυτου, το βρισκω φυσιλογικοτατο να μαθαινουμε ολοι σχεδον οι Ελληνες καλα αγγλικα. Είναι απολυτως απαραιτητα για την επικοινωνια με το τουριστικο κοινο. Επισης φυσιολογικοτατο είναι στα νησια μας να μεταφραζουμε καποιες ταμπελες στα αγγλικα προκειμενου να διευκολυνουμε τους ξενους. Αλλα προς θεου να υπαρχει και ένα οριο. Πηγα λοιπον της προαλλες σε παραλια της Κεφαλονιας και καθησα σε κατι ξαπλωστρες. Ερχεται μια κοπελιτσα και μου λεει : «Hello its 6 GIOUROS for the tents». Θα μας περασε για τουριστες φανταστηκα και της λεω… «γεια σου, ελληνες ειμαστε!!» και μου απανταει «perhaps, but you still have to pay for the tents». Εκει επαθα ένα μινι εγκεφαλικο… Να εισαι ελληνας και να σου μιλανε αγγλικα στην Ελλαδα???? WTF??? Ειπαμε να ειμαστε εξυπηρετικοι και φιλοξενοι αλλα αυτό καταντα αηδια. Να βαζουν σε ελληνικο τοπο και παραλια ξενους που δεν ξερουν περα από το «καλημερα» «καλησπερα» και «μαλακας» καμια λεξη?? ΗΜΑΡΤΟΝΝΝ……

5) Τελος θα εξομολογηθω κατι που με βασανιζει χρονια…και όχι μονο εμενα νομιζω! Γιατι διαολε στην Ελλαδα εχουμε την ταση να τους ελληνοποιουμε ολους??? Ειμαστε η μονη χωρα στην οποια ο Newton γινεται Νευτων, ο Charles de Gaulle γινεται Καρολος Ντε Γκολ, ο Descartes γινεται Καρτεσιος, ο Charles Dickens γινεται Χαραλαμπος Ντικενς (!!) και ο (αν εχουμε το θεο μας) Christobal Colon γινεται Χριστοφορος Κολομβος!!!!! Ολοι οι σημαντικοι ανθρωποι στην παγκοσμια ιστορια εχουν ελληνοποιηθει και εχουν γινει ο δικος μας Χριστοφορος και ο φιλος μας ο Νευτων (φερνει σε Πλατων!). Είναι πολύ ελεεινο αν το σκεφτει κανεις καλα!!

Αντε και ένα μπονους!! http://www.youtube.com/watch?v=Kn_hM7_3108

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

''Εμ,ναι τελικα δεν μπορω σημερα με βραβευει το ΜΙΤ''

Θα μιλησω για ενα θεμα που δεν το αγαπαω και τοσο πολυ,το λατρευω!!!Το ποδοσφαιρο!!!!(οι κυριες καντε skip-οχι το απορρυπαντικο-τη συγκεκριμενη αναρτηση).
Ας περιορισω ομως λιγο το θεμα.Μιλαω λοιπον για το ποδοσφαιρο οχι ως ''ταινια σινεμα'' αλλα ως αθλημα στα 7Χ7γηπεδακια οπυ η γλωσσα γινεται γραβατα κι ο ιδρωτας κανει τη σαχαρα τροπικο δασος.Καπου εχει αρχισει νομιζω να παει το μυαλο μας...Ναι λοιπον αγαπητε αναγνωστη(οχι -στρια),κανω λογο για το πολυποθητο βραδακι που θα πας με αλλους 13 να κλοτσησετε ολοι μαζι το τοπι.
Αρχιζουμε λοιπον.

Την προηγουμενη το βραδυ και αφου εχει σουρωσει ολη η αντροπαρεα (καλα καταλαβες,μονο ψ...λες) περι τις 307 μπυρες-κρασια-ποτα,εχει καταναλωσει συνολικα 78 σουβλακια,934 πατατες και 84κιλα τζατζικι(το γαμησα),τοτε ο πιο νηφαλιος και λιγοτερο φουσκωμενος,κοινως δηλαδη ο πιο αργος απ'ολους πεταει τις μαγικες λεξεις ''Ρε μαλακες ειστε για καμια μπαλιτσα αυριο?''Αφου μεινουν λιγο ολοι για κανα τεταρτο να κοιταζουν το απειρο ακουγεται μια φωνη ''μεσα!''.Σιγα σιγα η συζητηση ζωντανευει,το ματι ξενυσταζει κι αρχιζει μια σφοδρη κουβεντα για μεταγραφες,ομαδες πρωταθληματα και ποδοσφαιρικα δρωμενα γενικοτερα.Κανονιζονται τα διαδικαστικα και λαμβανεται η τελικη αποφαση ''ΑΥΡΙΟ ΜΠΑΛΑ!''

Γυρνας σπιτι και ξυπνας την επομενη τρο πρωι γεματος ενθουσιασμο αλλα και μια αισθηση,τι θα κανω ολη μερα ρε γαμωτο μεχρι το βραδυ?Αρχικα σκεφτεσαι λιγο να διαβασεις,μερικες φορες κανεις το λαθος να πιασεις και το βιβλιο.Επειδη ομως το μυαλο σου τρεχει στις τριπλες του ροναλντινιο το κλεινεις γρηγφορα γρηγορα και γυρνας στο πισι που εχεις ανοιξει απ΄τη στιγμη που ξυπνησες.Κλασικα youtube και βιντεακια με κολπα που προσπαθεις να μαθεις επι τοπου για να τα κανεις το βραδυ και  να τους καταπληξεις ολους με την ποδοσφαιρικη σου δεινοτητα.Μετα απο λιγο φαι και ξανα ιντερνετ (η προ φυσικα αναλογα τα κεφια).Φτανει λοιπον η ωρα να μαζεψεις τα ατομα και να κλεισεις το γηπεδο.Ενω την προηγουμενη ειχες βρει 7000 μαντεραχαλεους να σε διαβεβαιωνουν με θερμη πως θα ερθουν την επομενη,καταληγεις να εισαι εσυ κι αλλοι 6 το πολυ.Αρχικα σε πιανει ενας πανικος.Αρχιζεις και σκεφτεσαι ποιον ξεχασμενο εχεις μεσα στο κινητο που να μπορει να ερθει σημερα για μπαλα.Αφου παρεις λιγα περισσοτερα απο το απειρο τηλεφωνα,αφου παρακαλεσεις βρισεις,νευριασεις,απελπιστεις,αφου πληρωσεις σε ευρω κατι παραπανω απο τον αριθμο των τριχων στο κεφαλι σου,βρισκεις επιτελους μια 11αδα και φτανει να σου λειπει ενας η δυο ακομη.Ματαξαναπαιρνεις τηλεφωνο ολους οσους πηρες πριν με την ελπιδα να εχουν καποιο γνωστο γνωστου ω γνωστε,που να μπορει να παρει τον κωλο του απο την καρεκλα και να ρθει να συμπληρωσει.Ταυτοχρονα η αγανακτηση σε πλημμυριζει ''ερε πουστη μου,βρηκα τοσους και δε θα παμε για ενα ατομο??''.Με τα πολλα ομως χαμενους στο τουνελ ανακαλυπτεις κανα 2 πουθεναδες που θυμασαι μονο την πρωτη συλλαβη του ονοματος τους,οι οποιοι ειναι προθυμοι να γεμισουν την ''τρυπα''.


 Προχωραμε στο αμεσως επομενο φλεγον ζητημα,το γηπεδο.Αρχιζεις με τα αγαπημενα σου τα οποια ω τι εκπληξη ειναι κλεισμενα απο τις 5 το πρωι ως τις 2 το βραδυ.Αρχιζεις και ρωτας σε ολο και πιο ακυρα κι αφου βρεις ενα τερμα θεου στην αλλη ακρη της πολης αρχιζεις να ενημερωνεις τας συμπαικτας σου.Τοτε αρχιζουν τα μα μου και σουπα μουπες,ενω εχεις ανεβει και ξανακατεβει το εβερεστ 5 φορες ολο και καποιος θα βρεθει να ξινισει τα μουτρα.Με τα πολλα φευγει κι αυτο...
Χαρουμενος και ανακουφισμενος γυρνας στο πισι σου και φανταζεσαι τριπλες και γκολ που θα βαλεις.

Αλλα δεν τελειωνουν εδω τα βασανα σου,Παντα θα βρεθει ενας μαλαοκας που ξαφνικα θυμηθηκε οτι δεν μπορει να παιξει τη συγκεκριμενη ωρα/μερα/μηνα/χρονολογια(ναι το χω κανει κι εγω και δε με τιμα).Αφου του ριξεις οτι καντηλι,του ξεστομισεις οτι γαλλικο ξερεις και ενω εχεις κανει τα παντα για να τον μεταπεισεις εκεινος συνεχιζει να αρνειται λες και ειναι καλεσμενος για το νομπελ κι αν δεν το παρει τοτε θα χασει την επιδοτηση για τη διαγαλαξιακη ερευνα της μαυρης χουφτας.Κλεινεις το τηλεφωνο φουριοζος,μουρμουριζοντας ασυναρτητες λεξεις σα μαγια του μεσαιωνα κι αρχιζεις παλι τα ιδια τηλεφωνα και ιστοριες.Εδω ομως υπαρχουν δυο καταληξεις εξισου πιθανες.Ή θα βρεις καναν ακυρο να ρθει για να πιανει χωρο ή θα πατε 13 ατομα αντι 14.Οπως και να χει την πατησες.Παιρνεις ορκο λοιπον οτι δε θα ξαναοργανωσεις ποτε εσυ,ας κανει αλλος το μαλακα τοσες ωρες κ.λ.π. κ.λ.π.
Μη χαιρεσαι,εσυ θα τα τραβας καθε φορα και μερικοι ακομα που ξερουν <<τι εστι βερικοκο>>.


Πατε λοιπον και παιζετε ομορφα μετα απο χιλια ζορια.Οτι κι αν εχεις παθει μεχρι τοτε αυτη ειναι η ωρα σου.Ερχεται η ηθικη λυτρωσις του ηρωα της τραγωδιας ο οποιος επειτα απο κυμματα και φουρτουνες ανταμειβεται με ενα μοναδικο αισθημα ευχαριστησης και πνευματικης ντοπας.Η μπαλα στα ποδια,τα γκολ,η τσατιλα,τα κολπακια,οι ντριμπλες,οι ωραιες καθετες πασουλες δινουν αλλη αισθηση!!Αφου παρεις τη δοση σου για κανα δυωρακι επιστρεφεις σπιτι σιγουρος οτι αξιζε τον κοπο η ολη ταλαιπωρια!!

Αυτα απο μενα.Παρτε κι ενα μπονους για να μη με λετε τσιφουτη:http://www.youtube.com/watch?v=XoSi1tV_tHA

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

ΠΙΝΩ ΜΠΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΖΩ PRO


Ολοι μας πιστευω χωρις εξαιρεσεις(οποιος πει το αντιθετο να του πεσει και να μην του ξανασηκωθει) εχουμε διοργανωσει βραδιες ατελειωτου pro που χαλαρα μπορουν να κρατησουν μεχρι το μεσημερι της επομενης μερας.Αυτη η μαζωξη αποτελει μια μικρη τελετη.Αρχικα κανονιζεται το μερος και η ωρα του καψιματος.Επειτα ακολουθει η ακυρωση ολων των ασχολιων και των δραστηριοτητων που μπορει να εχουν κανονιστει για την ημερα εκεινη.Αφου κανονιστουν ολα αυτα τα σημαντικα πραγματα και αφου εχεις τελειωσει τον καβγα με την μανα,γκομενα και γενικα οποιο θηλυκο υπαρχει στο σπιτι,επειδη δεν εκατσες να τους κανεις παρεα,(περιμενε μωρη..οταν με εχεις ολες τις προηγουμενες μερες διπλα σου και με τρεχεις απο δω και απο κει ειναι καλα??)ερχεται η ωρα που φτανουν οι διαγωνιζομενοι στο σπιτι του οικοδεσποτη.Εκει αφου γινει ενας γενικος χαμος,λογω εντονων συζητησεων,ερχεται η ωρα που πρεπει να αποφασιστει το μενου που θα συνοδευει την ολη ιστορια. Το κλασσικο μενου ειναι πιτσα!!!!(ωωωωωωωω τι εκπληξη..λες και 7 μαντραχαλοι που λιωνουν μπροστα σε μια οθονη θα μπορουσαν να φανε και τιποτα αλλο)Τελοσπαντων μετα τον κουραστικο αυτο μαραθωνιο pro ολοι φευγουν προς στα σπιτια τους, αλλοι ευτυχισμενοι και αλλοι με κατι μουτρα και κατι νευρα λες και δεν τους εκατσε η γκομενα....

Επισης αλλη μια τελετη(πιστευω πολυ πιο σημαντικη απο το pro)ειναι οταν υπαρχει μπαλα,ειτε αυτη ειναι για το πρωταθλημα.ειτε mundial,ειτε champions league ειτε οτιδηποτε αλλο.Εδω υπαρχουν δυο ειδων τελετης.Η μια ειναι αυτη που πρεπει να γινει οταν αναγκαστικα τον αγωνα πρεπει να τον δεις απο την τηλεοραση και η αλλη ειναι οταν πρεπει να ετοιμαστεις για το γηπεδο.Να σημειωσω οτι σε αυτες τις δυο τις ιεροτελεστιες οι γυναικες ειναι που δεν μπορουν να μας καταλαβουν με τιποτα(η πλειοψηφεια). Η πρωτη τελετη δεν διαφερει και πολυ απ' αυτη του pro με την μονη διαφορα να βρισκεται στο μενου και το καταλληλο ποτο που θα συνοδευει την πιτσα...Μα φυσικα η μπυρα!!!!

Την δευτερη τελετη θα την παρομοιαζα σαν τις τελετες που κανουν οι Ινδιανοι στους διαφορους θεους τους για να φερουν τη βροχη(καλα μπορει και να τα παραλεω)!! Πιστευω πως η μερα του αγωνα ειναι ιερη. Αν αναλογιστει κανεις την προετοιμασια που υπαρχει για να πας στο γηπεδο, θα δει πως πιο πολυ κουραζονται οι φιλαθλοι παρα οι παικτες.Ο αγωνας στης 7.Η προετοιμασια εχει ως εξης: ξυπνας γυρω στις 12-1, μετα κανονιζεις με την παρεα να πας για καμια μπυριτσα ή κανα τσιπουρακι μεχρι της 4-5, επειτα γυριζεις σπιτι κοιμασαι καμια ωριτσα, ξυπνας κατα της 5.30-6 και αρχιζεις να ντυνεσαι(ξεχασα να αναφερω πως κατα τη διαρκεια της προετοιμασιας εχεις και την μουρμουρα της γυναικας),βαζεις το καταλληλο παντελονι για να μπορεις να εισαι ανετος(ειτε για να χωροπηδας σαν ηλιθιος στα συνθηματα,ειτε για να μπορεις να δωσεις ξυλο και μετα να τρεχεις σαν φουστης να ξεφυγεις), απο πανω την μπλουζα της αγαπημενης σου ομαδας και δεν ξεχνας και το απαραιτητο αξεσουαρ...την σιδερογροθια...πλακα κανω, τα κασκολ εννοω(τουλαχιστον 2 για ευνοητους λογους..βλεπε παντελονι..εκτος κι αν ειναι καλοκαιρι οποτε και το ενα ειναι ενταξει)και εισαι ετοιμος για το γηπεδο...

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Δε μπορω να σκεφτω καποιο υπερτερο προτερημα σε έναν ανθρωπο από το να ξερει να συμπεριφερεται. Η ευγενεια και ο σεβασμος δεν είναι θεμα μορφωσης ή κοινωνικης ταξης, δεν είναι θεμα αρχων και πιστευω πως δεν διδασκεται. Ειτε εισαι εμφυτα ευγενικος ειτε όχι.

Προσωπικα δεν υπαρχει κατι που να με εξοργιζει περισσοτερο από την ελλειψη ευγένειας και σεβασμου, ειδικα όταν προερχεται από ατομα που οφειλουν να συμπεριφερονται ευγενικα. Όταν πηγαινω καπου ως πελατης και ενδεχεται να πληρωσω για μια προσφερομενη υπηρεσια και οι σερβιτοροι φερονται με αγενεια ή υψωνουν τη φωνη τρελενομαι.

Δεν ξερω αν είναι ιδεα μου ή απλα προσφατα αρχισα να το παρατηρω αλλα ο κοσμος φαινεται ολο και πιο αγενης. Στο αγαπημενο μου πεδιο ευρεσης παραπονων, τη θαλασσα ειχα σημερα αλλα δυο κρουσματα αγενειας. Ημασταν σε μια καφετερια στην αμμουδια και ένας από μας εκανε κολπα με τη μπαλα. Σε καποια φαση ερχεται ενας κωλογερος και καθεται διπλα. Λεει λοιπον με αγενη τονο «εδώ δεν είναι για να παιζετε μπαλα». Καταπινουμε το υφακι του, απανταμε «δικιο εχετε» και σταματαμε να παιζουμε. Επειδη όμως καποιοι εχουν το νταιλικι και την κωλομαγκια στο αιμα τους λεει ο βρωμογερος «μην τα ισοπεδωνουμε όλα». Ρε μαλακα γερο (με συγχωρειτε αλλα μου ηρθε η εικονα στο μυαλο) σταματησαμε όπως μας ειπες. Θες να σου γλειψουμε και τα δαχτυλα ως ενδειξη μεταμελειας?? Πατωντας στην ηλικια του και στο γεγονος πως «πρεπει να σεβομαστε τους μεγαλυτερους», αρχισε τις μαγκιες. ΟΤΑΝ ΔΕ ΜΕ ΣΕΒΕΣΑΙ ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΣΕΒΑΣΤΩ ΚΑΙ ΓΩ. Ειτε εισαι ο παπας ο Βενεδικτος ειτε εισαι ο μαναβης της γειτονιάς θα σου φερθω όπως μου φερεσαι.

Μετα το περιστατικο αυτό, στο τρενο ελαβε μερος το δευτερο κρουσμα αγενειας. Καθησαμε που λετε σε θεσεις (που βρηκαμε πρωτη φορα) αλλα για κακη μας τυχη διπλα καθοταν μια μαλακω που εχει περιοδο 30 μερες το μηνα και εμεις πρεπει να το ανεχομαστε. Μιλουσαμε λοιπον εμεις σε εντονο τονο (ετσι ειπε αυτή, σιγα μιλουσαμε) και γυρναει ξινιζοντας τα μουτρα και λεει «καλα σιγα, μην ωρύεστε κιολας». Επειδη εσυ μανταμ θελεις να κοιμηθεις εγω πρεπει να το βουλωσω? «γιατι είναι ωρα κοινης ησυχιας?» απαντησα. Αλλα και παλι. Αν μας ελεγε «παιδια μηπως μπορειτε να μιλατε λιγο πιο σιγα?» αντι για «μην ωρυεστε» με την ξινισμενη σκατοφατσα της, θα της λεγαμε και συγγνωμη.

Ποσο πιο ευκολα μπορεις να πετυχεις το στοχο σου όταν μιλας ομορφα ευγενικα και με στυλ……μπορεις ευκολα να κερδισεις τη συμπαθεια και το σεβασμο ενώ ταυτοχρονα ο άλλος δε θα μπορει να σου αρνηθει. Αντιθετα, όταν φερεσαι σα μαλακας και μιλας σαν αμορφωτο ζωο δεν πετυχαινεις τιποτα. Το πιο πιθανο είναι να φας και κανενα βρισιδι αν με βρεις μπροστα σου. Μιλα μου καλα και ειμαι σκλαβος σου. Μιλα μου ασχημα και εισαι το σκουληκι που θελω πατησω.

Μπανιο το Σαββατοκυριακο

Εισαι με την παρεα σου εξω για καφε,μπυρα,ποτακι(ο,τι γουσταρεις ρε παιδακι μου) παρασκευη βραδυ, και πεταγεται η ιδεα να πατε για ενα μπανακι το Σαββατο ή Κυριακη. Προετοιμαζεσαι ψυχολογικα απο τη στιγμη που θα γυρισεις σπιτι, βαρυγκομαχωντας, επειδη ξερεις οτι θα ξοδεψεις πολλα. Τελοσπαντων, φτανει η ημερα που εχετε κανονισει για να πατε παραλια και αρχιζεις σιγα σιγα να ετοιμαζεις το σακιδιο που θα εχεις μαζι σου. Κανεις ενα τσεκαρισματακι να δεις αν τα εχεις παρει ολα και εισαι ετοιμος να πας στο σταθμο για να παρεις το πολυποθητο τρενο το οποιο παντα και χωρις καμια εξαιρεση θα αργησει απο 5-10 λεπτα(και λιγα λεω.....). Αφου εχεις βγαλει εισητηριο (με τα χιλια ζορια και με την ψυχη στο στομα γιατι παραλιγο να χασεις και το τρενο...ααα να μην ξεχασω να προσθεσω οτι ζεις και με την ελπιδα πως δεν θα το χτυπισει ο ελεγκτης το εισητηριο και θα γυρισεις με τα ιδια λεφτα...[σιγα ρε φιλαρακι...τ 1.5 ευρω θα σε σωσει..ελεος!!]) Τωρα ειμαστε στο σημειο οπου πεφτει το μεγαλυτερο στριμωξιδι που μπορεις να φανταστεις!!! ΩΩΩΩΩ ναι φιλε υπαρχει και χειροτερο απο το να περιμενεις στην ουρα ενος ταμειου με κλιματισμο..... Λοιπον, σε αυτη τη φαση προσευχεσαι,κανεις δεησεις και παρακαλας οποιον θεο ξερεις για να βρεις μια μαμημενη θεση για να κατσεις και να αποφυγεις ολη αυτη την ταλαιπωρια. Στην περιπτωση που δεν βρεις,αρχιζεις παλι τις προσευχες για να πεσεις σε καμια καλη "περιπτωση" για ευνοητους λογους.. Αμ δε!!! ΔΕΝ εισαι τοσο κωλοφαρδος!!! Δυδτυχως ολο και καποια γιαγια θα κατσει διπλα σου και θα σε πει την ιστορια της ζωης της(απορω γιατι το κανουν αυτο...) ή καποιος παππους ο οποιος εχει ριξει 15 κιλα ιδρωτα και βρωμαει χειροτερα και απο τν Θερμαϊκο!!! Ξεπερνας και αυτη την δοκιμασια και φτανεις πλεον στον προορισμο σου και λες επιτελους θα κατσω να ηρεμησω.. Εισαι με την παρεα σου,πας για μια βουτια και μετα αραζετε στις ξαπλωστρες και χαλαρωνετε..
Ξαφνικα, ακουτε κατι φωνες και καποια βογκητα.. Γυρνατε το κεφαλι να δειτε τι τρεχει και βλεπετε 2 τυπαδες να παιζουν ρακετες!! (ετσι πανε αυτοι..2-2 σαν τους Χιωτες..) Λετε δεν μπορει,η ιδεα μου..Κι ομως δεν ειναι η ιδεα σας, γιατι αυτοι οι τυπαδες εχουν απλωθει σε μια εκταση τετοια σαν κι αυτη του γηπεδου της ρεαλ, ριχνοντας την μπαλα με τετοια ταχυτητα λες και θελουν να σπασουν το φραγμα του ηχου!!!! Αρχιζουν τις βουτιες, τα μπλοζον,τις αυτοθυσιες, χωρις να τους νοιαζει αν θα σπασουν κανα γυαλι, αν θα χτυπησουν τον αμηρο και αθωο ανθρωπο που καθεται στην ξαπλωστρα και χωρις να τους νοιαζει αν χτυπισουν κ αυτοι οι ιδιοι..Το μονο που τους νοιαζει ειναι το μπαλακι και οτι αυτο πρεπει να βρισκεται στον αερα. Ειδικα αμα πεσει κατω???? Απαπαπαπα... Αρχιζουν να βριζουν ο ενας τον αλλο. "Πιο ψηλα ρε λαλακα", "πιο δυνατα ρε φουστη" και αλλα παρομοια.. Την εχουν δει Ναδαλ και Φεντερερ και νομιζουν οτι παιζουν σε κανα τελικο wiblenton.. Ενταξει ρε φιλε, σε πηραμε πρεφα, θες να ριξεις γκομενα, αλλα υπαρχουν και αλλοι τροποι.
Το συμπερασμα παντως ειναι πως αν θελετε να περασετε μια ησυχη μερα με την παρεα σας μην πατε στα πιο in μαγαζια της περιοχης. Βεβαια απ' την αλλη, αν θελετε να βγαλετε και καμια γκομενα καλο ειναι να κουβαλατε και καμια ρακετα... ( απαραιτητη προϋποθεση ειναι να διαθετε και το καταλληλο σωμα..οποτε αν εχετε αυτον ξεχωριστο και πολυ αγαπητο σε εσας προ-κοιλιακο καλυτερα να προσανατολιστειτε σε αλλα σπορ) Αυτα απο μενα... Τα ξαναλεμε συντομα...

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

2 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΑ : ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ PLAYHOUSE. ΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ

Για ολους σχεδον τους Ελληνες, ο καφες είναι μια τελετουργια. Πρεπει να συνοδευεται από καλη παρεα, συζητηση και ταβλακι. Επομενως , τα παιχνιδια αποτελουν μερος του καφε. Για αυτό αλλωστε και στην πλειοψηφια τους οι καφετεριες εχουν ταβλι για τους πελατες. Πολλες βεβαια εκμεταλλευονται (με την καλη την εννοια) τη συνηθεια μας να παιζουμε παιχνιδια μαζι με τον καφε και παρεχουν δωρεαν, πολλων ειδων επιτραπεζια ή παιχνιδια με χαρτια προκειμενου να προσελκυσουν τον πελατη. Μια όμως καπηλευεται αυτή τη συνηθεια μας και επιβαλλει χαρατσι (γαματη λεξη) για να παιζουμε. Το γνωστο σε ολους μας PLAYHOUSE.

Η καφετερια αυτή λοιπον, εχοντας προβει στην πρωτοτυπια να φερνει περιεργα κινεζικα επιτραπεζια και παιχνιδια με καρτες ειπε να τα χρεωνει κιολας. Παιρνεις δηλαδη τον καφε σου και αν θες να παιξεις τα υπεροχα παιχνιδια τους τα πληρωνεις. Λαθος τα ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΝΕΙΣ. Γιατι, αυτοι αγοραζουν το παιχνιδι μια φορα και τους το πληρωνεις εις το διηνεκες (πωπω οιστρος). Σε αναγκαζουν να πληρωνεις 1€ την ωρα. Πιο σωστα, βαζουν κάθε μελος της παρεας να πληρωνει 1€/ωρα. Αν υποθεσουμε ότι παιζει μια παρεα 5 ατομων ένα παιχνιδι (το οποιο αγορασε η καφετερια 15€) για τρεις ωρες, θα πληρωσει 3€ κάθε ατομο. Τα εξοδα αγορας του παιχνιδιου δηλαδη καλυπτονται απευθειας και μετα υπαρχει καθαρο κερδος.

Μαγκια τους θα πει κανεις να το χρεωνουν εφοσον σου παρεχουν κατι σπανιο και μαλιστα εχουν προσλαβει και ατομο να σου εξηγει τα παιχνιδια. Υπαρχουν όμως και καποιοι (μαλλον ολοι) που δε θελουν να πληρωνουν 7€ στην καφετερια. Και για αυτους εχει προνοήσει το υπεροχο PLAYHOUSE!!! Αποφασισαν δλδ να πωλουν τα φαντασμαγορικά παιχνιδια που σου δινουν να παιζεις! Το πληρωνεις με λιγα λογια μια φορα και μπορεις να παιζεις δωρεαν για μια ζωη!!!! ΛΑΘΟΣ!!! ΤΟ ΤΣΑΜΠΑ ΠΕΘΑΝΕ!!! Στο σπιτι σου μονο ή στην παραλια μπορεις να παιζεις δωρεαν. Ωχ τι εγινε ρε παιδια??? Εγω το πληρωσα αυτό……

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ. Αρπαζουν λεφτα από τον καφε που ηδη πωλουν πανακριβα. Αρπαζουν λεφτα από αυτους που παιζουν εκει τα παιχνιδια τους. Εισπραττουν λεφτα και όταν σου πουλανε τα επιτραπεζια τους!! Αλλα φαινεται αυτά δεν είναι ηδη αρκετα!!

Ειχαμε την εμπνευση σημερα να παμε στην πιο in καφετερια της πολης οπου χρειαζεσαι υπουργικο μεσο για να βρεις τραπεζι και ωωωωωω μα τι τυχη βρηκαμε τραπεζι!! Βγαλαμε λοιπον στο τραπεζι τις καρτες του γνωστου παιχνιδιου TICHU, το οποιο ειχαμε αγορασει από αυτους και αρχισαμε να παιζουμε. Πληρωνουμε λοιπον τους καφεδες μας και παμε να φυγουμε…… ΧΑ ΧΑ σε γελασανε. Ακουω μια φωνη, «παιδια είναι και το παιχνιδι να πληρωσετε». (δε θα ξερει η κοπελα λεμε) «εεε το παιχνιδι είναι δικο μας» απανταμε «το φεραμε από το σπιτι». «δεν εχει σημασια» λεει η γκαρσονα με τροπο αναιδεστατο και παει να φωναξει τον ΠΑΙΧΝΙΔΑ που είναι Σκληροοος (ουαου).

«φιλε γιατι να πληρωσουμε? Αφου δεν πηραμε το δικο σας, από το σπιτι το φεραμε»

«παιδια δεν εχει σημασια πρεπει να το πληρωσετε είναι από ένα ευρω»

«μα αυτό δεν εχει λογικη, γιατι να πληρωσουμε κατι που είναι δικο μας?»

«η πολιτικη του μαγαζιου ετσι λεει……από τη στιγμη που καθεστε σε τραπεζι μας και παιζετε θα πρεπει να πληρωσετε»

«ναι αλλα το παιχνιδι είναι δικο μας. Αλλωστε κι αλλη φορα ηρθαμε και παιξαμε με το δικο μας και δεν πληρωσαμε.»

« Ε τοτε θα σας κηνυγούσαμε»,λεει γελωντας

«θα μας κηνυγουσες να σου πληρωσουμε κατι που μας ανηκει??»

«ναι γιατι αν δεν ειχατε αυτό ισως χρησιμοποιουσατε καποιο από τα δικα μας παιχνιδια το οποιο θα πληρωνατε, αλλωστε πιανετε και τραπεζι στο οποιο θα μπορουσαν να καθονται αλλοι οι οποιοι θα επαιζαν καποιο παιχνιδι (εν τω μεταξυ ειχε 10 αδεια τραπεζια). Στο κατω κατω μην το λετε σε μενα εγω δε φταιω».

Αηδιασμενοι, απορημένοι, απογοητευμενοι, σαστισμενοι και τσατισμενοι (δυστυχως) πληρωσαμε (ποσο το μετανιωνω) και φυγαμε. Η ξεδιαντροπη κερδοσκοπια είναι ασχημη. Η αισχροκερδια όμως αυτου του μαγαζιου δεν εχει προηγουμενο. Προτιμησαν να τσιμπησουν αλλα 4€ και να μας χασουν ως πελατες παρα να κανουν το απολυτα φυσιολογικο και αναμενομενο να μη μας χρεωσουν. Ακολουθωντας την τακτικη «ΑΡΠΑΓΑΣ» μας αηδιασαν και μας ξενερωσαν απεριοριστα. Αλλα δε φταιει κανεις άλλος. Εμεις φταιμε που δε διαμαρτυρομαστε για τις κλεψιες τους. Εγω θα κανω την αρχη εφαρμοζοντας δια βιου αποχη.

ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΓΚΡΙΚ ΣΟΟΥΒΛΑΚΙ (ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ)

Το καλο (και πολύ,μα παρα πολύ) φαγητο είναι σημαντικο κομματι της ελληνικης κουλτουρας. Δεν είναι τυχαιο λοιπον που ειμαστε πρωτοι σε παχυσαρκια σε ολοκληρη την εουροπα (http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,id=70394880). Ετσι σε πολλες εξοδους του ο Ελληνας τιμα δεοντος ταβερνες και εστιατορια! Επειδη λοιπον εχει αποκτησει μακροχρονη εμπειρια σε φαγοποτια, έχει υιοθετήσει και ορισμένο τρόπο συμπεριφοράς.

Αφιξη : η διαδικασια της αφιξης είναι σχεδον παντα θορυβωδης και πολυπληθης. Η συνεννοηση για την εξοδο γινεται μεταξυ 4 ατομων αλλα καταληγουν στην ταβερνα 25 ατομα γιατι ο καθενας φερνει τον μπατζανακη της κουμπαρας του φιλου του, το ξαδερφο της ανηψιας της τριτης ξαδερφης τους και το βαφτισιμιο της εξ αγχιστειας θειας του ξαδερφου της μανας του παππου του. Α ναι, ολοι αυτοι φερνουν και από ένα φιλο τους. Καταφτανουν στην ταβερνα παντα χωρις να κλεισουν τραπεζι με την ελπιδα ότι «ελα μωρε θα βρουμε τραπεζια χιλιοι καλοι χωρανε». Όπως είναι φυσιολογικο δε βρισκουν τραπεζι και αρχιζουν τις κλαψες. «Μα εγω ειμαι χρονια πελατης σας τοσες φορες εχω ερθει» και το καημενο το γκαρσονι απαντα «μα δυο μηνες εχουμε που ανοιξαμε κυριε αλλα θα προσπαθησουμε να σας βολεψουμε καπου». Τελικα τραπεζια βρισκονται (4 για 25 ατομα αλλα θα βολευτουμε ο ενας πανω στον άλλο) αλλα καρεκλες?? Αρχιζει τοτε η ζητιανια… «να σας παρω την καρεκλιτσα?», «τη χρειαζεστε την καρεκλιτσα?» και αν είναι και τσαχπινης κανενας παιρνει το ηλιθιο βλεμμα και λεει «να σας κλεψω την καρεκλιτσα?».

Παραγγελια φαγητου : αφου στιβαχτουν-βολευτουν ο ενας πανω στον άλλο, φωναζουν με αγενεια το σερβιτορο «ΓΚΑΡΣΟΟΟΝ ελα να παραγγειλουμε μας εχει κοψει η λορδα». Φτανει λοιπον ο σερβιτορος και αρχιζουν να φωναζουν ολοι μαζι…… «μια μπριζολα», «ένα μπιφτεκι», «τρεις πατατες», «και ένα μπουκαλι νερο» και «ψωμακι», με αποτελεσμα να μη βγαζει νοημα ο σερβιτορος οσο εκπαιδευμενος κι αν είναι. Ετσι πανε παλι από την αρχη…… «ένα κοτοπουλο αλα κρεμ (τρομαρα του)» λεει ο πρωτος. «καντα 2» , «3» «4»……χανει παλι το μετρημα και την υπομονη του ο καημενος σερβιτορος. Αφου βγει καποια ακρη και συνεννοηθουν καπως, το κλεισιμο της παραγγελιας συνοδευεται από τη φραση «αυτά προς το παρον». Στη συνεχεια το «προς το παρον» επιβεβαιωνεται αφου κάθε 2 λεπτα ο καθενας θυμαται ότι του λειπει κι από κατι.

Υποσημειωση1: όλα τα φαγητα είναι γενους θηλυκου και αριθμου ενικου : Φερε μια πατατες, μια τζατζικι, μια μπιφτεκι, μια σουτζουκακια, μια σουβλα.

Υποσημειωση2: ο ελληνας ποτε δεν καταλαβε (και ουτε προκειται) τι είναι η σος μουσταρδας και η σος κετσαπ. Παντα θα λεει «βαλε από σαλατα την κιτρινη (ή κοκκινη)»

Παραγγελια ποτου: Πρωτη επιλογη για μεγαλη παρεα το κρασι. Πρωτη ερωτηση : εχετε γλυκο?? Μονο ημιγλυκο η απαντηση. Επειτα η συνεννοηση……ποιοι θα πιουν και ποιοι όχι για να ξερουν αν θα παρουν μισολιτρο ή λιτρο. Τελικα πινουν ολοι (ναι κι αυτοι που λενε «α δε μ αρεσει το κρασι, μια γουλια για την παρεα θα πιω») και το γκαρσονι πηγαινοερχεται γεμιζοντας την κανατα.

Δευτερη επιλογη η μπυρα: Μια παγωμενη πρασινη ακουγεται συνηθως ή μια παγωμενη ΑΜΣΤΕΛ σε παγωμενο ποτηρι!!! Μα γιατι τοσος παγος?? Εγω ξερω……τους εχω καταλαβει!

Ψυχουν το ποτηρι και τη μπυρα (?) στους -58° για να παγωσουν και στη συνεχεια να μουδιασουν τον εγκεφαλο σου. Ετσι ο εγκεφαλος απενεργοποιει τους γευστικους κάλυκες οι οποιοι δε μπορουν να στειλουν μηνυμα και να τον προειδοποιησουν για το τι εισηλθε στον οργανισμο! Ετσι πινεις μια παγωμενη πρασινη και όλα είναι υπεροχα!!!!!!!

Πληρωμη και αποχωρηση : Για να ζητησει το λογαριασμο ο ελληνας δε μιλαει. ΔΕΙΧΝΕΙ. Κανει τη γνωστη κινηση που ολοι ξερουμε κυματιζοντας ατερμονα το χερι του σχηματιζοντας μια μουτζουρα σε ένα υποθετικο ιπταμενο χαρτι. Αυτό προσλαμβανεται ως το «Κανε μου τη ΣΟΥΜΑ» από το σερβιτορο. Ερχεται ο λογαριασμος, διαιρειται το συνολο με τον αριθμο των ατομων και αφου μαλωσουν για την αποδειξη την παιρνει καποιος και φευγουν κανοντας αναλογο θορυβο με εκεινο της αφιξης!!

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΣΟΚ

Ακουγα τοσο καιρο για μειωσεις μισθων, ανεργία, οικονομικη κριση, μετρα, αυξησεις τιμων αλλα στην πραξη μεγαλες πρακτικες αλλαγες στην καθημενριοτητα δεν εβλεπα. Ετσι φανταζομουν ότι τα πραγματα δε μπορει να είναι τοσο ασχημα οσο τα παρουσιαζουν. Υπερβολες και κινδυνολογιες των εφημεριδων ελεγα.

Μεχρι που χθες βρεθηκα αντιμετωπος με το πραγματικο φασμα της γενικης αυτης κρισης. Μου συνεβη ένα περιστατικο που δυσκολα μπορω να βρω τις λεξεις για να το περιγραψω. Εγινε κατι που με συγκλονησε και ταρακουνησε τον κοσμο μου. Κατι που με εριξε από τα συννεφα και μου εδειξε ότι οσα ακουγα τοσο καιρο όχι μονο δεν είναι υπερβολες αλλα κατά πασα πιθανοτητα μας λενε και τη μιση αληθεια.

Πηγαινοντας λοιπον βολτα…περασα μπροστα από ένα περιπτερο. Εκει ειδα ένα ψυγειο της ΔΕΛΤΑ και καθως ειχα επιθυμησει ένα παγωτακι ειπα να παρω την αγαπημενη μου παγωτοσοκολατα BOSS caramel. Το παιρνω, πηγαινω στο ταμειο να πληρωσω και ρωταω ποσο κανει. ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ λεει…… Εκεινη τη στιγμη ενιωσα απιστευτα θλιμενος. Στην πραγματικοτητα αν με επιανες εκεινη τη στιγμη ημουν πιο κρυος από το παγωτο. Αλλαξα 30 χρωματα και ειπα με δισταγμο και ελπιδα ανατροπης : 1,40 ειπατε?? (ακομα και τωρα που το γραφω ανατριχιαζω). «Ναι» μου απαντησε. Εκεινο το βραδυ δεν καταφερα να κοιμηθω.

Το αγαπημενο μου παγωτο εκανε πλεον ΕΝΑ ΣΑΡΑΝΤΑ. Γιατι να μου συμβει εμενα αυτό? Γιατι όλα σε μενα θεε μου? Το παγωτο που πριν δυο χρονια εκανε 90λεπτα τωρα πηγε 1.40? καποτε δλδ εδινα ένα δυευρω και όχι μονο επαιρνα 2 παγωτοσοκολατες αλλα μου εδιναν και ρεστα 20 λεπτα. Και τωρα αγοραζοντας το ιδιο προιον με ένα δυευρω, μου επιστρεφουν 60 λεπτα και δεν εχω και δευτερο. Αν τα υπολογιζω σωστα με αλλα λογια,για να παρω 2 παγωτοσοκολατες τωρα χρειαζομαι 2 ευρω και 80 λεπτα ενώ παλια θα χρειαζομουν ένα ευρω λιγοτερο (δλδ μια παγοτοσοκολατα ακομα +10 λεπτα ρεστα).

ΤΕΛΙΚΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ.

Τι γραφει παλι αυτος ο βλακας θα αναρωτιεστε…… Αφορμη για αυτό το σπανιας λογοτεχνικης αξιας αρθρο βεβαια υπηρξε ένα βιντεακι που κοιτουσα με την εκπομπη του Αυτια. Εβγαιναν που λετε καποιοι στη λαικη και κλαιγοταν που η τιμη της ντοματα αυξηθηκε κατά 3 ολοκληρα λεπτα ανα κιλο σε σχεση με την προηγουμενη χρονια. Είναι πολύ ηλιθιο να βλεπεις καποιους να υποκρινονται ότι τους πειραζει που αυξηθηκε η τιμη της ντοματας και το ιδιο βραδυ να πηγαινουν σε ταβερνες και να κανουν λογαριασμους των 100 ευρω.

Δε με νοιαζει αν σας αρεσε αυτό που εγραψα, το μονο που με ενδιαφερει είναι ότι δε θα ξαναμπορεσω να απολαυσω το αγαπημενο μου παγωτακι σε τιμη εκπληξη…… L

ΑΡΧΗ ΔΕΙΚΝΥΣΙ VENUS

ΝΕΟΙ ΠΟΡΟΙ……

Εκει οπου οι πυκνες φυλωσιες των φοινικοδεντρων σκεπαζουν την «αμμουδια του Μίδα» (όπως λεγεται λογω των χρυσων κοκκων). Το εξωτικό αυτό μερος οπου τα νερα είναι τοσο πρασινα και καθαρα που αισθανεσαι ασχημα να βουτηξεις μεσα τους γιατι θα τα λερωσεις (ααα ξεχασα να πω ότι καθρεφτιζεσαι κιολας σ αυτά). Στις παραλιες που αντι για καφε σερβιρουν γαλα τριχωτης καφετιας καρυδας (που τη σπανε μαλιστα εκεινη τη στιγμη με το τσεκουρι) και κατεβαζουν μπανανες από ψηλα μπανανοδεντρα εξωτικες υπαρξεις με σοκολατενιο μαυρισμα και κολιε από σπανια ανθη που μονο εκει φυτρωνουν. Ένα μερος οπου τα beach παρτυ διαδεχονται το ένα το άλλο και διαρκουν ως το ξημερωμα. Ένα μερος οπου ολοι οι σερβιτοροι είναι φιλικοι, προσχαροι και εξυπηρετικοι και ο πελατης εχει παντα δικιο. Για να μην τα πολυλογω, ένας επιγειος παραδεισος στον οποιο καμια ασχημια δε χωρα και ολη η πλαση ζει αγαπημενα και αρμονικα.

Ουτε ταξιδιωτικος πρακτορας βεβαια δε θα γραφε τετοιες μαλακιες προκειμενου να προσελκυσει τουριστες. Αλλα φαινεται πως οι ιδιοκτητες των πρωτων οργανωμενων παραλιων καπως ετσι σκεφτονται. Δε θα μπορουσα να το εξηγησω αλλιως. Εκμεταλλευομενοι την ελλειψη θαλασσας στη λαρισα, την εχουν δει Χαβανεζοι ιδιοκτητες εξωτικης παραλιας και σουπερ-υπερλουξ 7αστερου ξενοδοχειου.

Το σεναριο παντοτε ιδιο. Κατεβαινεις από το τρενο, περπατας 1 χιλιομετρο για να βρεις παραλια μα ως εδώ όλα ευκολα και καλα. Μπαινεις με δεος και το πηγουνι σου χαμηλωμενο σαν να μπαινεις στην Αγια-Σοφια, στο παραδεισιο VENUS (από το ονομα και μονο καταλαβαινεις τη θεικη προελευση της παραλιας). Διασχιζεις, με την αισθηση ότι εισαι ευλογημενος, το ξυλινο μονοπατι προς τις ομπρελες. Φτανεις εκει και τοτε πεφτεις στο διλημμα αριστερα, δεξια ή εκει που σκαει το κυμα?? Το κύμα μπορει να σκαει, αλλα εσυ μη σκας. Οι εξυπηρετικοι ξαπλωστροθετες-σερβιτοροι-υπευθυνοι δημοσιων σχεσεων είναι εκει για να σε βοηθησουν. «Αριστερα τραβα» ή ή «φιλε σηκω,δεν επιτρεπεται να καθησεις εκει. Πισω πηγαινε». Μα τι εγινε εδώ? Που πηγαν οι καλοι και χαρωποι ανθρωποι που θα με εκαναν να αισθανθω σα βασιλιας? Ισως ηταν μονο αυτος ο βλακας που μιλησε με αγενεια. Ας παω πιο κει που με εστειλε, να με βοηθησουν οι καλες κυριουλες με τα καυτα σορτσακια .

«Εεεε, δε γινεται να κατσεις εκει είναι πιασμενα» ακουω!!! Από ποιον?? η πρωτη αυθορμητη σκεψη. Από καποιο ιερο πνευμα που κατοικει στη θαλασσα? Από καποια διασημη προσωπικοτητα που διαμενει στο ξενοδοχειο? Από τον Ροναλντινιο που ακουγεται ότι πινει μπυρες στο μπαρ? Ισως. Ας παω λοιπον λιγο πιο πισω που μου ειπαν ότι θα βρω σιγουρα…

«Παιδια θα πρεπει να σας σηκωσω γιατι αυτές οι ξαπλωστρες είναι για τους πελατες του ξενοδοχειου. Λιγο πιο δεξια θα βρεις σιγουρα!»……Μααα τι γινεται πλεον?? 3000 ξαπλωστρες μονο για τους πελατες? Πρεπει να εχει πολύ κοσμο αυτό το ξενοδοχειο……Λιγο πιο δεξια λοιπον και θα βρω επιτελους τη χρυση ξαπλωστρα!!

Αλλα λιγο δεξια…… «παιδια το αφεντικο απαγορευει να καθεστε εκει. Πατε στο βαθος και θα βρειτε σιγουρα…..». ΟΥΦ……μας κοροιδευουν……

Αυτή λοιπον είναι η τακτικη του ξακουστου VENUS αλλα και ολων των κοντινων οργανωμενων πλαζ. Αγενεια, αμορφωσια, εντελως λανθασμενη νοοτροπια οσον αφορα τη φροντιδα για την ευχαριστηση του πελατη και ποσοτητα που αποβαινει εις βαρος της ποιοτητας. Με λιγα λογια, τους ενδιαφερει η τσεπη τους και το ευκολο κερδος. Γνωριζοντας ότι θα γεμιζουν παντα ασφυκτικα δεν δισταζουν να φερονται ασχημα σε πελατες ή και να τους διωχνουν ακομα. Η συμπεριφορα τους θυμιζει ξιπασμενους νεοπλουτους χωριατες που η ξαφνικη μεταβαση από τα αλωνια στα σαλονια τους τυφλωσε και ξεχασαν ποιοι ηταν. Γιατι στο «υπεροχο» για πολλους VENUS (πολλω δε μαλλον τα γειτονικα του) μεχρι να το ανακαλυψει ο πολυς ο κοσμος και να γινει in, βαρουσαν μυγες και πηγαιναν για κλεισιμο. Επειδη ετυχε με την παρεα μου να το ανακαλυψουμε πριν το πληθος (κατι σαν τον Κολομβο) ειμαι σε θεση να γνωριζω πως ηταν και πως εγινε. Καποτε ημασταν εμεις και οι σερβιτοροι και τωρα μας διωχνουν.

Κατά το αρχη δεικνυσι αντρα, αρχη δεικνυσι VENUS λοιπον. Όταν εκλεψαν λιγη από τη λαμψη του Πλαταμωνα και στη συνεχεια ολη τη λαμψη εχασαν τα μυαλα τους. Το χρημα, η δυναμη και το μονοπωλειο που τους ηρθαν ουρανοκατεβατα τους μετετρεψαν σε αφεντικα.

Σημερα λοιπον εγινε με μενα αυτό που περιεγραψα προηγουμενως. Γιναμε δηλαδη το μπαλακι των σερβιτορων-ξαπλωστρθετων-δημοσιοσχετιστων. Ο ένας ελεγε δεξια, ο άλλος αριστερα και πισω, ο άλλος ελεγε όχι στις ψαθινες, ο διπλα ελεγε μονο στις ψαθινες μεχρι που ηρθε μια ευγενεστατη κοπελα να λυσει το προβλημα. Καθησαμε μετα από μια επιπονη αναζητηση στον πυρωμενο ηλιο (ωωω τι λογοτεχνης) σε καποιες ξαπλωστρες. Πλησιαζει λοιπον και ανοιγει ο εξης διαλογος. :

(σερβιτορα)παιδια βολευτηκατε ??

(εμεις) ναι βολευτηκαμε (τι καληηη σκεφτηκαμε και ετοιμαστηκαμε να παραγγειλουμε!) μη μας ξεβολεψεις…

(σερβιτορα) κι όμως θα σας ξεβολεψω (λεει γελωντας κιολας)

(εγω) να σου πω……μη γελας…ειμαστε πελατες σου… και σου λεω ότι δεν εχουμε να παμε πουθενα. Μας εχετε κανει μπαλακι.

(σερβιτορα) κι όμως θα σηκωθειτε (λεει με ένα υφος, λες και μιλουσε σε τιποτα ζωα)

Η μανουρα συνεχιστηκε για λιγο και τελικα φυγαμε όταν βρεθηκε ένα ευγενεστατο παιδι και μας εξηγησε ηρεμα ότι πρεπει δυστυχως να μας σηκωσει. Καταλαβες? Να σου ρχεται το κάθε ξεκωλακι με υφος 1000 καρδιναλιων και να στο παιζει μαγκας. Κάθε αμορφωτο τσουλακι διχως ιχνος ευγενειας, που πεταει τα βυζια εξω και την ειδε θεογκομενα που θα κανει ότι θελει μας σηκωνε το δαχτυλο. ΑΜΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΟΜΑΔΙΚΑ……...

Όχι ρε συ. Δεν ειμαι σαν κατι περιεργους γερομαγκουφηδες που τους φταινε τα παντα. Αλλα απαιτω όταν πηγαινω καπου και δινω τα λεφτα μου να μου φερονται με ευγενεια και διακριτικοτητα. Αν μου εξηγουσε σαν ανθρωπος το προβλημα, δε θα μου αρεσε που με σηκωνουν, αλλα θα εφευγα. Αλλα όταν εισαι ζωο και δε ξερεις να συμπεριφερθεις, σα ζωο θα σου φερομαι και θα σε βριζω.

Τα εβγαλα από μεσα μου ξελαφρωσα……

ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΣ ΕΚΕΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010


ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΗ VODAFONE(τρελαινομαι να βαζω τιτλους που δεν σου δειχνουν τι θα διαβασεις)

Τελικα ειμαστε ματαιοδοξοι από τη φυση μας εμεις οι ανθρωποι. Παντα θελουμε αυτό που δεν εχουμε. Αλλα ακομα και αν αποκτησουμε αυτό που δεν ειχαμε, θα ζηλεψουμε αυτό που ειχαμε προηγουμενως ή κατι άλλο που δεν εχουμε. Τωρα θα προσπαθησω να εξηγησω αυτή τη μπερδεμενη, ασυντακτη και δυσνοητη βλακεια που ειπα προηγουμενως. Σκεφτειτε παραδειγματα από τη ζωη σας. Σε πολλες περιπτωσεις αποζηταμε αυτό που δεν εχουμε…

Το χειμωνα λες ότι δε γουσταρεις τον καιρο και τα πολλα ρουχα, παραπονιεσαι για τη βροχη, σου φαινονται πολλα τα εξοδα θερμανσης, σου φταιει το παπλωμα που δεν είναι αρκετα ζεστο ή κλαιγεσαι όταν πρεπει να περπατησεις μεσα στο κρυο. Αμεσως λοιπον αρχιζεις να αναπολεις το καλοκαιρακι, τις παραλιες, τον ηλιο, τη ζεστουλα και τη θαλασσα. Ωχ! Το ιδιο δεν κανεις και το καλοκαιρι?? Δε γουσταρεις την πολλη ζεστη, παραπονιεσαι για τον ηλιο που σε τυφλωνει, σου φαινονται πολλα τα εξοδα για τον κλιματισμο, σου φταιει η ζεστη που δε σου επιτρεπει να κοιμηθεις ή κλαιγεσαι όταν πρεπει να περπατησεις στον ηλιο γιατι κουραζεσαι και ιδρωνεις. Αμεσως λοιπον αρχιζεις να αναπολεις το κρυο, το χουχουλιασμα κατω από το παπλωμα, τα πολλα τα ρουχα, τη ζεστασια και τη θαλπωρη του σπιτιου και το χιονι.

Επισης, κατά τη διαρκεια της εξεταστικης, κανεις ότι περνα από το χερι σου προκειμενου να μη διαβασεις. Αρχιζεις να παιζεις κατι ξεχασμενα παιχνιδια, γινεσαι χαρωπη νοικοκυρουλα, βαριανασαινεις όταν πρεπει να πιασεις βιβλιο στα χερια σου και λες ότι δεν αντεχεις να ζεις με αυτή την πιεση. Ουπς! Όταν τελειωνει η εξεταστικη όμως χανεις το ενδιαφερον σου για τα παιχνιδια που σου κρατουσαν συντροφια, βαριεσαι ακομα και να αφησεις το πιατο σου στο νεροχυτη, αρχιζεις να διαβαζεις λογοτεχνια με μανια και λες ότι δε σ αρεσει να καθεσαι ολη μερα χωρις να εχεις κατι να κανεις.

Τωρα που διαβαζεις αυτό το θεοπνευστο για να μην πω θεσφατο αρθρο (:P), εκανες μια γκριματσα που λεει… «ωχ παλι δικιο εχει. Παντα ετσι συμπεριφερομαι». Μην απελπιζεσαι, δεν εισαι παραξενος/η. Ολοι ετσι κανουμε. Αυτό που εχουμε, μας φαινεται ανιαρο και θελουμε κατι άλλο. Αντι να ζουμε τη στιγμη και να ειμαστε χαρουμενοι με το παρον, μενουμε ανικανοποιητοι και σκεφτομαστε τι καλα θα ηταν να ειχαμε κατι άλλο.

Αυτή η ματαιοδοξια μας οδηγει και σε πολλες άλλες συμπεριφορες. Στη ζηλεια για παραδειγμα. Βλεπουμε κατι που δεν εχουμε και αυτοματα υποβαλλουμε τον εαυτο μας σε μια ψυχοφθορα διαδικασια συγκρισης αγαθων ή καταστασεων στην οποια παντα ο άλλος εχει αυτό που θελουμε. Σε πολύ τραβηγμενες περιπτωσεις οδηγει τον ανθρωπο στην απιστια. Παρτε για παραδειγμα τον ασλει κοουλ…. Ηταν παντρεμενος με την σεριλ κοουλ…


Και την απατησε μ αυτό……

Γιατι να το κανεις αυτό?? Είναι αυτό που ελεγα πριν ότι δεν εκτιμουμε σχεδον ποτε αυτό που εχουμε και θελουμε κατι που δεν εχουμε κι ας είναι κατωτερο (η μερα με τη νυχτα στην περιπτωση του ασλει). Βεβαια αυτος είναι περιπτωσαρα επομενως ξεχαστε το. Αλλα ο κανονας δεν παυει να είναι ο ιδιος.Και επειδη τα πολλα λογια είναι φτωχια….ενα θα πω και γλιτωνετε από τη σπαστικη μου παρουσια……

ΖΗΣΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ (που λεει και η Vodafone) ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΣΑΙ. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.


Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ FACE ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ FACEBOOK

Σιγουρα θα εχετε πετυχει καποιον παππου ή και τον δικο σας να διηγειται ιστοριες της ζωης του. Οι αντιδρασεις σ αυτή την οπτικοακουστικη προσληψη ακολουθουν συνηθως ανιουσα κλιμακωση.

Πρωτα, βαρεμαρα. Οι παππουδες προσπαθωντας να περιγραψουν ένα γεγονος συνηθιζουν να παρεμβαλουν δεκαδες ασχετα σχολια και συμβαντα μεχρι να μπουν στο ψητο. Θελουν να σου πουνε τι εφαγαν το βραδυ και αρχιζουν την ιστορια από τον καιρο που ειχε το πρωι. Μετα τα πρωτα 5 λεπτα αρχιζεις να χανεις τη ροη των γεγονοτων αλλα και την υπομονη σου. Στη συνεχεια, κοιτας δεξια, κοιτας αριστερα και στο βαθος, το βλεμμα σου χανεται, το μυαλο σου αδειαζει και χανεις κάθε δυνατοτητα συγκεντρωσης. Ακολουθει ενας εκνευρισμος, μια νευρικη αντιδραση του οργανισμου σου που επιτεινεται από την αδυναμια σου να αποχωρησεις (θα ηταν αγενες). Τελος, παραδιδεσαι αδυναμος πια να παλεψεις, παραδομενος στις ιστοριες του παππου. Τα βλεφαρα σου βαραινουν, το σωμα σου χαλαρωνει, το μυαλο πεφτει σε ληθαργο…και τοτε ερχονται οι μαγικες λεξεις να σε ξυπνησουν……

«και εκει που ημασταν κρυμμενοι σε ένα κρυσφηγετο πανω στο βουνο, πεταγονται εικοσι γερμανοι και αρχιζουν να μας κυνηγανε. Πιασανε πολλους από μας. Μονο εγω και αλλοι 4 γλιτωσαμε.» ή «και σκαει η ναρκη δεκα μετρα διπλα από μενα. Σκοτωσε 3 φιλους μου και έναν ξαδερφο μου, ενώ εγω εχασα την ακοη από το ένα μου το αυτι» ή «και αναγκαστήκαμε να μεταναστευσουμε στη γερμανια. Εκει εκανα τρεις δουλειες. Δουλευα από το πρωι στις 5 μεχρι τις 9 το βραδυ χωρις διαλειμμα και μη φανταστεις τιποτα απλες δουλειες. Σε αδαμαντορυχεια και χυτηρια χαλκου δουλευα. Το απογευμα δουλευα στα νταμαρια και εσπαγα βραχους για να ξεκουραζομαι.» Αυτές οι φρασεις σε ξυπνουν σαν να σε χτυπα ηλεκτροσοκ. Το σωμα ξεδιπλωνεται, τα αυτια τεντωνονται, τα βλεφαρα ξεσηκωνονται. Η ανια μετατρεπεται σε ξαφνιασμα. Το ξαφνιασμα γινεται θαυμασμος και δεος. Το δεος όμως γινεται τελικα απορια.

«είναι δυνατον να του εχουν συμβει όλα αυτά? Είναι δυνατον να μπορει ένας ανθρωπος να αντεξει τοσα?» αναρωτιεσαι. Εστω και το ένα δεκατο από αυτά να είναι αληθεια είναι αναποφευκτο να αισθανθεις λιγακι παραξενα. Σκεφτεσαι ότι σου βγαινει μια παρανυχιδα ή κοβεσαι σε ένα μαθημα και κλαιγεσαι την ωρα που οι παππουδες στην ηλικια σου δουλευαν σα σκυλια, ηταν μεταναστες μακρια από τις οικογενειες τους ή πολεμουσαν και συνειδητοποιεις ποσο χαλβας εισαι. Αν το δεις συγκριτικα αυτή είναι η θλιβερη πραγματικοτητα. Ειμαστε ολοι τσιχλομαγκες μπροστα τους και αυτό δεν αλλαζει.

Τωρα θα μου πειτε άλλες εποχες. Τωρα δεν εχουμε πολεμους και το βιοτικο μας επιπεδο μας επιτρεπει να εχουμε μια πιο ανετη ζωη χωρις τις στερησεις που μας περιγραφουν οι παππουδες. Αληθεια είναι αυτό αλλα δεν αποτελει δικαιολογια για τον καθιστικό τροπο ζωης μας και για τις ηλιθιες απαιτησεις μας. Το να μη στερεισαι κατι εφοσον εχεις τη δυνατοτητα να το αποκτησεις είναι ένα θεμα αλλα το να τρελαινεσαι να αποκτας ολο και περισσοτερα είναι ένα άλλο.

Η ζωη μας εχει καταντησει να περιστρεφεται γυρω από την υλη, τα θεαματα και το facebook. Κάθε περσυ και καλυτερα που λεει και το ρητο. Ότι εχει να κανει με τη δραση κρινεται ως ανωφελο και περιττο. Ποσες φορες αδιαφορησες για μια πορεία ή μια απεργία επειδη «ετσι κι αλλιως δεν αλλαζει τιποτα ότι και να κανω»?. Ποσες φορες χαρακτηρισες την πνευματικη σου πληροτητα αχρηστη ριχνοντας τα στην πολιτεια που «αδιαφορει για τους νεους και η ανεργία αυξανεται»? Είναι σιγουρα ευκολο να το παιζεις μαγκας πισω από το πληκτρολογιο σου και να βριζεις. Είναι ο ευκολος δρομος να μενεις στη δροσια του σπιτιου παρακολουθωντας από την τηλεοραση σου τη ζωη. Αλλα δεν είναι αρκετο.

Όταν γινεις παππους και αποκτησεις εγγονια, το μονο κατορθωμα που θα εχεις να τους λες είναι ότι σου εκαναν 40 like σε ένα post ή ότι ειχες φιλη την ολγα φαρμακη «μια φορα και έναν καιρο» στο facebook. Αν το καλοσκεφτεις εισαι για γελια. Και γω ειμαι. Ουτε προφητης το παιζω, ουτε διαφορετικος. Αυτά που βριζω, τα κανω και γω. Αλλα τουλαχιστον μετα βριζω και τον εαυτο μου. Σηκω οσο είναι καιρος από το πισι σου, διαβασε, μορφωσου, αθλησου, γινε ανθρωπος ενεργητικος και ανθρωπος της δρασης. Γινε κατι τελος παντων. Όχι τιποτα άλλο, αλλα θα ντροπιαστεις και στα εγγονια σου αν συνεχισεις ετσι!

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Δυο προχειρες σκεψεις....

Σε όλα τα υλικα αγαθα, τα συναισθηματα ή τις σχεσεις ισχυει μια παγια αρχη. Οσο δυσκολα χτιζονται τοσο ευκολα (μαλλον πολύ πιο ευκολα) γκρεμιζονται. Το να δημιουργησεις μια φιλια είναι δυσκολο. Απαιτει χρονο, δουλεια μα πανω από όλα χημεια και επικοινωνια. Η πραγματικη προκληση όμως είναι να τη διατηρησεις. Πρεπει να καταβαλεις περισσοτερη και πιο επιπονη προσπαθεια. Οι φιλιες στην εποχη μας ευκολα χτιζονται σε κιβδηλα θεμελεια και εξισου ευκολα γκρεμιζονται με το πρωτο ταρακουνημα. Ετσι οι λυκοφιλιες γινονται καθημερινοτητα και οι αληθινες φιλιες σπανια πραγματκοτητα.

Το βασικο συστατικο για να δεσει μια φιλια είναι νομιζω η αμοιβαιοτητα. Πολλοι ανθρωποι θεωρουν αυτονοητο να καθισει ο φιλος τους να τους ακουσει ή να τους παρηγορησει σε μια δυσκολη στιγμη αλλα δε θεωρουν το ιδιο αυτονοητο να ανταποδωσουν αυτή την κινηση σε μια αντιστοιχη δυσκολια του. Αυτός είναι πολύ συχνα ο λογος που καταστρεφονται φιλιες. Η αλληλοδραση επομενως είναι που κρατα ζωντανη μια σχεση φιλικη. Σου δινω, μου δινεις. Σε βοηθω, με βοηθας. Σε στηριζω, με στηριζεις και ουτω καθεξης. Χωρις τουτη τη συνθηκη καμια σχεση δε μπορει να είναι υγιης. Όταν η μια πλευρα μονο δινει και η άλλη μονο δεχεται χωρις να ανταποδιδει, τοτε εχουμε σχεση εκμεταλλευσης και όχι αμοιβαιοτητας. Καποιοι λενε ότι όταν κανεις κατι για ένα φιλο δεν πρεπει να αποζητας ανταποδωση. Διαφωνω απολυτα. Χωρις να μπαινουμε σε μια λογικη ανταλλαγης αγαθων και να λεμε σου εκανα 2 κιλα χαρες απαιτω να μου δωσεις και συ 2 κιλα…είναι απολυτα φυσιολογικο να προσδοκουμε από έναν ανθρωπο για τον οποιο γινομαστε θυσια να είναι στο πλευρο μας σε περιπτωση που τον χρειαστουμε.

Δεν ειμαι εκδικητικός. Ουτε όμως και συγχωρω ευκολα. Στις φιλιες μαλιστα δε συγχωρω ποτε. Με εναν ξενο που θα μου κανει κατι ισως ειμαι πιο επιεικης. Από τον φιλο μου που με ξερει και γνωριζει τι με ενοχλει περιμενω πιο πολλα. Επομενως θα ειμαι και πιο αυστηρος. Αλλωστε αν ραγισει το γυαλι σε μια φιλια πιστευω δε μπορει να ξανακολλησει.

ΤΑ ΕΦΤΑ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ (Ethans prospect)

Θα αναφερω ενδεικτικα παραδειγματα που συνιστουν θανασιμα αμαρτηματα για μια φιλικη σχεση και μπορουν ευκολα να την καταστρεψουν.(τα κριτηρια είναι αυστηρα προσωπικα και μπορει καποια να φανουν εως και αστεια)

1)Αργοπορια

-ελα ταδε παμε για καφε στις 6?

-ναι ρε ταδε εννοειται. Στις 6 θα μαι καμαρα

6:05: (τηλεφωνο) – ελα ρε που εισαι?

-σορρυ φιλε μου κατι ετυχε και ειμαι ακομη σπιτι. Σε 2 λεπτα θα μαι ετοιμος. θα κανω οσο πιο γρηγορα μπορω

6:20 : (τηλεφωνο) –επιτελους ρε που εισαι?

-χιλια συγγνωμη. Μολις μπηκα στο λεωφορειο. Σε 10 λεπτα θα ειμαι εκει

6:35 : (τηλεφωνο) – καλα πλακα μου κανεις? Ακομα να ρθεις?

-το ξερω ειμαι απαραδεκτος. Από λεπτο σε λεπτο θα ειμαι εκει.

Ωρα ραντεβου 6:00 / Ωρα αφιξης 6:40

Οι ανθρωποι χωριζονται σε δυο κατηγοριες. Σε αυτους που στηνουν και σε αυτους που ξεροσταλιαζουν περιμενοντας. Λογος κατι παραπανω από αρκετος είναι η αργοπορία για να κοψω και την καλημερα σε καποιον. Όταν ειμαι στην ωρα μου απαιτω να εισαι και συ στην ωρα σου. ΤΕΡΜΑ. Δε θα εχω προβλημα να σε περιμενω μια φορα αν σου τυχει κατι. Θα το ανεχτω και δευτερη αλλα ως εκει. Καποιοι ανθρωποι το κανουν συστημα. Μου δινουν την εντυπωση ότι σου δινουν ραντεβου μιση ωρα μετα από την ωρα που μπορουν να ερθουν. Λεωφορεια, κινηση και λοιπες αηδιες δεν αποτελουν δικαιολογιες. Αν υπολογιζεις ότι χρειαζεσαι 15 λεπτα για να φτασεις στο σημειο συναντησης, ξεκινα να ετοιμαζεσαι και 15 λεπτα νωριτερα.

2)Υποκρισια

Αληθινο περιστατικο στο πανεπιστημιο. Μπαινει μια μερα στο αμφιθεατρο μια κυρια και ζητα αξιοπρεπεστατα τη βοηθεια μας για το γιο της που ειχε καποιο ατυχημα και επρεπε να εγχειριστει.

Αλλοι της δινουν, αλλοι δε δινουν…..μεχρι που πλησιαζει μια κοπελα η οποια ξεσπα σε λυγμους και αρχιζει να ουρλιαζει και να οδύρεται και δινει 10 ευρω. Συμφοιτητρια της τη ρωτα γιατι κλαιει τοσο πολύ και της απαντα «εισαι τελειως αναισθητη, ντροπη σου».Δεν περνουν 20 δευτερα και το κατασυγκινημενο κοριτσακι που ξεσπασε σε κλαματα και κυρηγμα περι αναισθησιας και ευαισθησιας αρχιζει τα γνωστα της χασκογελα σαν να μην προηγηθηκε τιποτα αφηνοντας το αμφιθεατρο με ανοιχτο στομα.

Αλλο πραγματικο περιστατικο στο οποιο ημουν μαρτυρας.

(κοπελα από παραταξη) «τι καλο παιδι που εισαι ρε γιωργο. Πολύ σε συμπαθησα. Το τηλεφωνο μου το εχεις. Ότι χρειαστεις εγω ειμαι εδώ. Μη διστασεις να με παρεις».

(μολις απομακρυνεται λιγακι το παιδι) «πωωω δεν τον μπορω καθολου αυτόν τον μαλακα με εχει πρηξει»

Εδωσα πολύ soft εκδοχες υποκριτικης συμπεριφορας αλλα ενδεικτικες. Σιγουρα εχετε αντιμετωπισει ολοι σας τετοιες συμπεριφορες και αναρωτηθηκατε πως είναι δυνατον ο ιδιος ανθρωπος να φερεται τοσο διαφορετικα και να αλλαζει σταση από τη μια στιγμη στην άλλη. Η υποκρισια όταν τρυπωνει σε μια φιλια την οδηγει με μαθηματικη ακριβεια στην καταστροφη. Σιγουρα ολοι εχουμε πληγωθει από υποκριτες. Αρα καταλαβαινετε τι εννοω.

3)Γλειψιμο

Συμβαινει κυριως σε περιπτωσεις οπου καποιος χρειαζεται την ψηφο, την ευνοικη μεταχειρηση ή μια δουλεια από τον άλλο. Ετσι πολύ συχνα σε εργασιακες σχεσεις υπαλληλοι γλειφουν τον ανωτερο τους, φοιτητες ή μαθητες γλειφουν τους καθηγητες τους, κομματα ή φοιτητικες παραταξεις γλειφουν τους ψηφοφορους τους.

Οι γλειφτες είναι η χειροτερη φαρα που υπαρχει, τα καρκινικα κυτταρα κάθε κοινωνιας. Αυτος που γλειφει τωρα τον καθηγητη, συντομα θα γλειψει τον πολιτικο να του κανει το ρουσφετι του, στη συνεχεια τον εργοδοτη του να του δωσει προαγωγη μεχρι να φτασει οσο πιο ψηλα μπορει.Δεν είναι να απορεις επομενως που η κοινωνια μας παει κατά διαολου.Αυτά τα ατομα εχουν απιστευτα χαμηλη αυτοεκτιμηση και αυτοσεβασμο και γινονται τα σκυλακια του καθενος. Για να ερθουμε και στις φιλικες σχεσεις, μακρια από ανθρωπους που σας λενε ποσο ομορφοι, εξυπνοι,καλογουστοι, μορφωμενοι, καλοι (και χιλιαδες αλλα επιθετα) ειστε. Το μονο που θελουν από σας είναι την ψηφο σας, τις γνωριμιες σας και το κακο σας.

4)Ψεμμα

-ελα ρε φιλε, εχω κλειστει ολη μερα μεσα. Βαρεθηκα. Παμε καμια βολτα?

-Πολύ θα το θελα αλλα λεω να καθησω μεσα σημερα να διαβασω λιγακι. Παμε αυριο αν θες.

-οκ ρε. Καταλαβαινω. Αν δε μπορεις δεν πειραζει. Τα λεμε αυριο.

Βρισκεις άλλη παρεα και βγαινεις εξω. Και κει που περπατας, τι βλεπεις?

Τον αγαπημενο σου φιλο που θα διαβαζε να πινει καφε.

Η κυριοτερη αιτια καταστροφης μια σχεσης. Το ψεμμα, αλλοτε μεγαλυτερο και αλλοτε μικροτερο μπορει ευκολα να διχασει δυο ανθρωπους και να γκρεμισει τη σχεση τους. Προσωπικα προτιμω ο άλλος να μου πει δε θελω να βγουμε γιατι δε γουσταρω τη φατσα σου παρα να βρισκει δικαιολογιες και να λεει ψεμματα. Είναι πιο τιμιο. Ολοι εχουμε πει και μας εχουν πει ψεμματα. Αυτά που πληγωνουν φιλο και καταστρεφουν μια υγιη σχεση είναι τα χειροτερα. Πες την αληθεια κι ας ποναει. Πες την κι ας κοστιζει. Είναι προτιμοτερο και γλιτωνεις και τις τυψεις.

5)Κουτσομπολιο.

Η μαστιγα του κουτσομπολιου εξαπλωνεται πιο γρηγορα και από τη νοσο των πουλερικων. Δυστυχως ολο και πιο πολυς κοσμος κουτσομπολευει και κρινει ασχημα. Ολο και πιο συχνα βρισκομαι σε συζητησεις για το ποιος τα χει με ποιον, για το ποσο τσουλα είναι η ταδε ή ποσο μαλακας ο ταδε…και αισθανομαι ασχημα. Δεν αρνουμαι ότι όπως ολοι εχω κουτσομπολεψει και γω. Άλλο το μια στο τοσο όμως και άλλο το συστηματικο θαψιμο. Για πολλους, αυτό γινεται τροπος ζωης. Από το κουτσομπολιο και το θαψιμο δε γλιτωνουν ουτε οι φιλιες. Αν μαθετε ότι φιλος σας ειπε κατι ασχημο για σας ή κατι που του ειχατε πει εμπιστευτικα σε αλλον φτυστε τον και ξεκοψτε. Α και μη σκατε. Αλλωστε δεν ηταν ποτε πραγματικος σας φιλος για να κανει κατι τετοιο.

6)Αδιακρισια.

Καποια ατομα είναι αδιακριτα μεχρι αηδιας. Σε γνωριζουν και αμεσως παιρνουν αυτοδικαιως με απιστευτο θράσος, ανεξηγητο θαρρος και ρωτανε πολύ προσωπικες ερωτησεις ή σου μιλανε λες και σε ξερουν χρονια. Μου εχει τυχει να με ξερει ο άλλος 10 λεπτα και να εχει παρει πιο πολύ θαρρος και από τους φιλους μου που με ξερουν 10 χρονια. Εβριζε, φωναζε και εκανε αδιακριτες ερωτησεις λες και με ηξερε και από χτες. Α στα διαλα. Δεν τον ξαναειδα ποτε......

7)Αχαριστια.

Ότι και να πω θα είναι πολύ λιγο. Πολύ φτωχο για να περιγραψει το εσχατο αμαρτημα. Οποιος την εχει βιωσει καταλαβαινει τι εννοω. Για οποιον δεν εχει αντιμετωπισει αχαριστη συμπεριφορα του ευχομαι να μην του συμβει ποτε.

Ακολουθει και bonus αμπελοφιλοσοφιες για τη φιλια.....